Sébastien Hendrickx is een Belgische the­a­ter­ma­ker, dra­ma­turg, schrij­ver, peda­goog en acti­vist. Zijn werk beweegt zich op de kruis­pun­ten van per­for­man­ce, eco­lo­gie en soci­a­le ver­an­de­ring. Soms gaan die werel­den har­mo­ni­eus samen, soms wrin­gen ze, en pre­cies daar zoekt hij artis­tie­ke en maat­schap­pe­lij­ke vernieuwing.

Na stu­dies Theaterwetenschappen (UGent) en Multimedia Arts (LUCA School of Arts) werk­te hij als dra­ma­turg voor hui­zen als KVS, Toneelhuis en NTGent, en samen met kun­ste­naars als Benjamin Verdonck, Jozef Wouters, Thomas Bellinck, Heike Langsdorf, Ula Sickle, Ezra Veldhuis, Bosse Provoost, Luanda Casella en Alexander Vantournhout.

Hendrickx maak­te ook naam als kunst­cri­ti­cus. Hij schreef voor onder meer Etcetera, rekto:verso en De Witte Raaf, en werd bekroond met de Marie Kleine Gartman Pen (2014) en de Basic Young Art Critic Prize (2016). Sinds 2013 is hij docent aan de the­a­ter­af­de­ling van KASK School of Arts, waar hij stu­den­ten uit­daagt om kunst te den­ken én te maken in rela­tie tot de samen­le­ving. Zijn hui­di­ge onder­zoeks­pro­ject (2022 – 2026) ver­kent cos­mo­grams en eco­sys­teem-geo­ri­ën­teer­de manie­ren van vertellen.

Als acti­vist zet­te hij zich in voor Extinction Rebellion België (2019 – 2022), hielp hij Le Parlement Citoyen oprich­ten (2020) en is hij mede-ini­ti­a­tief­ne­mer van de Degrowth Propaganda Squad, een col­lec­tief dat pleit voor een post-groei toekomst.

Sinds 2019 ont­wik­kelt Hendrickx steeds meer eigen artis­tie­ke tra­jec­ten. Met The Good Life (2021) vroeg hij wat een goed leven bete­kent in tij­den van cri­sis. Moddertong (2022 – 2024) toon­de een gemeen­schap die hit­te­gol­ven pro­beert te over­le­ven, balan­ce­rend tus­sen tra­ge­die en kome­die. Zijn nieuw­ste werk, Palace of Justice (2025), richt de blik op macht, recht­spraak en de sym­bo­liek van het Brusselse Justitiepaleis.

Naast voor­stel­lin­gen orga­ni­seert hij ook schrij­vers­ka­mers, stil­le wan­de­lin­gen en ses­sies rond cos­mo­grams, manie­ren om samen te den­ken en te ver­beel­den, voor­bij de gren­zen van kunst of wetenschap.