Sophia Marieke image

Marieke&Sophia

Marieke Schraepen (BE 1995) is actri­ce en the­a­ter­ma­ker. Voordat ze afstu­deer­de aan KASK dra­ma in 2022,
stu­deer­de ze European Theatre Arts aan Rose Bruford College. In 2017 behaal­de ze een bache­lor en
mas­ter filo­so­fie aan de KULeuven. In haar afstu­deer­voor­stel­ling Guilty of Love onder­zocht ze samen met
Sophia Bauer en Mats Vandroogenbroeck de cul­tu­re­le obses­sie met sek­su­eel geweld. Guilty of Love was
onder ande­re te zien op Theater Aan Zee 22 en wordt in 2024 her­no­men in KVS.
Marieke zoekt een artis­tie­ke taal die beli­chaamt in plaats van bedenkt. Ze speelt met ste­reo­ty­pe
(denk)beelden en ram­melt eraan tot ze uit elkaar val­len. Met humor en lief­de tracht ze moei­lij­ke, vaak
pijn­lij­ke inhou­den te trans­for­me­ren en uit de taboe­sfeer te halen. Haar bachel­or­voor­stel­ling Kaddisj voor
M (2020) ensce­neer­de rouw in al zijn facet­ten en ont­stond als reac­tie op de jaren­lan­ge ziek­te en dood van
haar moe­der. Ze zoekt naar kri­tisch the­a­ter dat een ont­moe­ting kan cre­ë­ren met wat onbe­kend is,
vreemd, com­plex.
Samen met Sophia vormt ze een artis­tiek duo. In 2023 begin­nen ze met Kristien De Proost aan het pro­ces
van Motherbaby, een abstrac­te musi­cal over de (maat­schap­pe­lij­ke) con­no­ta­ties van het moe­der­schap.
Daarnaast speelt Marieke in het werk van ande­ren. Zo was ze te zien als Lola in Een Lola (2021) van Yahya
Terryn bij Compagnie Cecilia. Datzelfde jaar speel­de ze in Giants (2021) van Werktoneel. In 2022 was ze
kort te zien als Sonia in Fun Loving Humans van Simon D’Huyvetter & Kopergietery.
Marieke zong jaren­lang in het koor Ingrid’s Angels en was lead­zan­ge­res bij de pop­band Tricky Business en
het jazz- en tan­go-orkest Art Déco.
Daarnaast is Marieke actief als the­a­ter­do­cen­te. Ze geeft ate­liers aan kin­de­ren bij Larf, Wildgroei en
Einstein Atheneum. Ze schrijft over the­a­ter en publi­ceert af en toe bij Rekto:Verso. Ze werkt ook als
coör­di­na­tor voor de der­de bache­lor en mas­ter van KASK dra­ma.

Sophia Bauer
(DE 1994) is actri­ce en the­a­ter­ma­ker. Nadat ze een bache­lor in tex­tiel­ont­werp behaal­de,
stu­deer­de ze dra­ma aan KASK School of Arts in Gent en toe­ge­pas­te the­a­ter­we­ten­schap­pen aan de
Justus-Liebig-Universität in Giessen, Duitsland. In haar afstu­deer­voor­stel­ling Guilty Of Love, die onder
ande­re te zien was op TAZ22, onder­zocht ze samen met Marie Schraepen en Mats Vandroogenbroeck de
ero­ti­se­ring van sek­su­eel geweld in onze col­lec­tie­ve ver­beel­ding. Guilty of Love wordt in 2024 her­no­men in
KVS.
In Sophia’s werk schuilt een gro­te betrok­ken­heid. Ze is gefas­ci­neerd door de cul­tu­reel-maat­schap­pe­lij­ke
con­struc­tie van vrou­we­lijk­heid’ en pro­beert die met lef en humor een nieu­we draai te geven. In haar
bachelor­proef And then you fuck­ed me into being — post-coi­tal let­ters (2020), een brief­wis­se­ling met Anna
Franziska Jäger geac­com­pag­neerd door tek­sten van Daniel Paul Schreber, vraagt ze zich af wat de lief­de
tot een vrouw bete­kent in een wereld van hete­ro­sek­su­eel ver­lan­gen.
Met Marie Schraepen, die ze tij­dens haar stu­dies leer­de ken­nen, vormt ze een artis­tiek duo. Samen met
haar en Kristien de Proost zal ze Motherbaby maken, een gezon­gen voor­stel­ling over de toren­ho­ge
ver­wach­tin­gen aan moe­ders.
Naast haar eigen voor­stel­lin­gen speelt Sophia regel­ma­tig in ander­mans werk. Ze deed haar eer­ste
pro­fes­si­o­ne­le erva­ring op als actri­ce in De Dieren (2020), in een regie van Geert Belpaeme. Daarna was ze
te zien als per­for­mer in Newpolyphonies van Myriam van Imschoot & HYOID (2020). In 2021 speel­de ze in
Giants van Werktoneel. Recentelijk ver­tolk­te ze de rol van Albertinette in Operette (2021), een
voor­stel­ling van Timeau de Keyser & Tibaldus. Verder schrijft en per­formt Sophia lied­jes bij­voor­beeld op
De ver­lei­ding van het woord in jeugd­the­a­ter Larf.
Buiten haar kunst­prak­tijk doet Sophia erva­ring op in de zorg­sec­tor. Ze werk­te als stu­dent al in
ver­schil­len­de rust­hui­zen en werkt nu deel­tijds als bege­lei­der voor geplaatste kin­de­ren in Minor N‑Dako,
Brussel. De bewe­ging naar de soci­a­le sec­tor is voor Sophia een belang­rij­ke aan­vul­ling op haar
the­a­ter­prak­tijk: de nood­zaak in haar artis­tiek werk vloeit hier­uit voort.