Softcore — A Hardcore Encounter is een dans­stuk over het hard­co­re tech­no sub­gen­re ​‘Gabber’. Met 200 beats per minuut wordt deze beat omschre­ven als tech­no op speed: het is het geluid van de com­pro­mis­lo­ze under­dog. Het is rave gone cra­zy. Het plaatst het lichaam in een ver­snel­de toe­stand en kan tege­lijk gezien wor­den als onder­deel van zowel de kapi­ta­lis­ti­sche maat­schap­pij als het ver­zet ertegen. 

Choreografe Lisa Vereertbrugghen heeft deze vorm van club­mu­ziek gedu­ren­de meer­de­re jaren uit­ge­breid onder­zocht en ver­kent de term hard­co­re met betrek­king tot trans­for­ma­tie, kwets­baar­heid en moge­lijk­he­den, ter­wijl ze het ​“har­de” in hard­co­re ter dis­cus­sie stelt. Wat als zo snel dan­sen een manier kan zijn om snel­heid toe te eige­nen, niet om pro­duc­tie­ver te zijn, maar juist voor het tegen­over­ge­stel­de: Snelheid wordt een manier om sen­sa­ties te ver­ho­gen en te ont­snap­pen aan controle.

© Pierre Tournay