Residenties

• 04.12 > 09.12.2023
• 09.11 > 13.11.2023
• 27.10 > 30.10.2023

Post/​Pandemics (P/P) is een par­ti­ci­pa­tief pro­ject geï­ni­ti­eerd door radical_​hope (Heike Langsdorf) in 2022, met het doel om tot een co-cre­a­tie te komen, met en door een nog niet vast­ge­stel­de groep men­sen, in 2024. Dit twee jaar duren­de pro­ces begon met een aan­tal vra­gen die gaan­de­weg steeds meer uit­ge­diept wer­den door een lang­zaam groei­en­de groep deelnemers.

Hoe zou een ​‘post’-pandemisch leven eruit zien?
Hoe blij­ven en han­de­len we erin?
Hoe begrij­pen we het?
En hoe lezen we het voor­voeg­sel ​‘post’ als het gaat om wan­be­stuur van de wereld en haar hulp­bron­nen?

Na een eer­ste tra­ject heeft Summer Refuge (augus­tus 2022 @De Markten, Brussel) Post/​Pandemics een sei­zoens­ge­bon­den werk­rit­me aan­ge­no­men. Tot decem­ber 2023 zet radi­cal-hope op ver­schil­len­de loca­ties zoge­naam­de Refuges op waar men­sen elkaar ​‘toe­val­lig’ kun­nen ont­moe­ten: open ruim­tes waar­voor Heike Langsdorf en Simone Basani wis­se­len­de omstan­dig­he­den ini­ti­ë­ren om ver­schil­len­de (artis­tie­ke) prak­tij­ken te beoe­fe­nen of gewoon wat rond te han­gen.

In plaats van gebruik te maken van oproe­pen tot deel­na­me, selec­tie­pro­ces­sen of stra­te­gie­ën om diver­si­teit of exclu­si­vi­teit te garan­de­ren, ver­trouwt Post/​Pandemics lie­ver op het toe­val door men­sen uit te nodi­gen voor een pro­ces van ver­ken­ning: een ver­ken­ning van wat er gebeurt als we NIET obses­sief zoe­ken naar oplos­sin­gen voor pro­ble­men, suc­ces­sen, resul­ta­ten of ultie­me alter­na­tie­ven voor de sta­tus quo. Bevrijd van de druk om het boven­ge­noem­de te pro­du­ce­ren, zou­den we manie­ren kun­nen vin­den om bevre­di­gen­de levens…

The Summer- and Winter Refuge onder­zocht de vraag hoe een groep een groep wordt, hoe een groep ande­re groe­pen ont­moet en hoe het con­cept van soci­a­le inte­gra­tie zelf een zeer twij­fel­ach­tig con­cept is:
Hoe kan men zich ver­zet­ten tegen de ver­on­der­stel­ling dat er zoiets bestaat als een vast­om­lijn­de samen­le­ving waar­aan de ander zich moet con­for­me­ren?

De twee Spring Refuges in 2023 kwa­men tot de vraag hoe we (als nog niet vast­staan­de groep men­sen) onder­han­de­len over de ruimte(n) waar­in we ons bevin­den? Door dit in de prak­tijk uit te zoe­ken in plaats van door lou­ter the­o­re­ti­sche spe­cu­la­ties, zou zich lang­zaam een begrip kun­nen ont­wik­ke­len van wat we al dan niet voor elkaar kun­nen bete­ke­nen en tot vol­gen­de vra­gen kun­nen lei­den:
Wat is er en altijd al beschik­baar voor ons? Hoe kun­nen we de din­gen die ons bij elkaar hou­den bij elkaar hou­den? Hoe lezen we de spo­ren om ons heen, ach­ter­ge­la­ten door ons­zelf of ande­ren?

In het najaar wor­den drie laat­ste Refuge Intensives geor­ga­ni­seerd in resi­den­tie bij KWP Brussel en bij radical_​house. In tegen­stel­ling tot de vori­ge Publieke Refuges, inves­te­ren deze Intensives in een eer­der intie­me werk­sfeer waar deel­ne­mers (die hun weg naar het pro­ject heb­ben gevon­den gedu­ren­de de afge­lo­pen twee jaar) hun manier van omgaan met het gege­ne­reer­de mate­ri­aal en de manier waar­op ze wil­len bij­dra­gen aan de afslui­ting van het pro­ces kun­nen verdiepen.

Radical-Hope.