Liesbet Hermans behaal­de een mas­ter­di­plo­ma in pro­duct­de­sign aan Luca School of Arts in Genk en Ravensbourne Design College in Londen. Ze stu­deer­de met onder­schei­ding af voor haar eigen­zin­nig onder­zoek over de impact van lichaams­taal op objec­ten. Gebeten door het lichaam in diver­se con­tex­ten, start­te ze nadien een oplei­ding fysiek the­a­ter in Madrid en volg­de ver­schil­len­de mas­ter­clas­ses dans en the­a­ter in bin­nen- en buitenland.

Haar artis­tie­ke prak­tijk ver­kent de tus­sen­ruim­te, een ruim­te waar niet-weten moge­lijk is. Op de grens tus­sen per­for­man­ce en instal­la­tie, bij voor­keur in de publie­ke ruim­te of aty­pi­sche speel­plek­ken, ver­kent ze aspec­ten van onze dage­lijk­se rea­li­teit. Haar inte­res­se gaat uit naar het onder­mij­nen van denk­pa­tro­nen om ons te her­in­ne­ren aan ons mens-zijn. De toe­schou­wer is altijd direct of indi­rect betrok­ken bij haar werk.

Ze debu­teer­de met MUTE (2015), een intu­ï­tie­ve werk­plek voor per­for­man­ces en impro­vi­sa­ties zon­der geluid. Dit open­de een door­lo­pend onder­zoek over de dyna­miek van samen­zijn zon­der woor­den en de inter­ac­tie die ont­staat tus­sen artiest, publiek en loca­tie. Met NFAQ (2016), een per­for­ma­tie­ve instal­la­tie in de vorm van een heden­daag­se biecht­stoel, krijgt het onuit­ge­spro­ke­ne een plaats voor toe­val­li­ge pas­san­ten in de stad. Tijdens SILENT ACT (2018), lokt ze geïn­te­res­seer­den in een self­ma­de kap­pers­sa­lon voor een knip­beurt zon­der woor­den. Met haar recent werk A DELUDED STATE OF MIND (2021), een intie­me per­for­man­ce in de publie­ke ruim­te, werd ze tij­dens het the­a­ter­fes­ti­val in Gent gese­lec­teerd voor power­talks, geor­ga­ni­seerd door Mestizo Arts Platform.

Ze is actief als Gastdocente dans en bewe­ging aan ver­schil­len­de Hogescholen en cul­tu­re­le orga­ni­sa­ties in Vlaanderen.

Foto © Kurt van der elst