Alice Van der Wielen-Honinckx (°1989) is cho­re­o­gra­fe, per­for­mer en dra­ma­tur­ge, geves­tigd in Brussel. Ze stu­deer­de lite­ra­tuur aan de KULeuven en per­for­man­ce aan de Universiteit van Utrecht. Alice heeft een per­for­ma­tie­ve prak­tijk van traag­heid ont­wik­keld, gevoed door zowel aca­de­misch als beli­chaamd onder­zoek, fas­cia-the­ra­pie (Danis Bois metho­de) en hyp­no­se (met Catherine Contour). Deze ​‘traag­heid’ ziet ze eer­der als een sfeer dan als een tem­po: het is een con­ti­nu­üm van tijd en ruim­te waar­in we een ande­re manier van in ver­band staan kun­nen beoefenen.

Ze werkt samen met Benjamin Vandewalle (2017, 2018, 2019), Jeanne Colin (2019), Stav Yeini (2019), Evelien Cammaert (2021), Lee/​Vakulya (2022), Francesca Saraullo (2024) en Moni Wespi (2024).

Alice cre­ëer­de de per­for­man­ce Creatures at rest (2021), gese­lec­teerd voor de Biënnale Women In Art: A Show of Resistance 2023. Ze publi­ceer­de het essay ​‘Space as Atmosphere: Floating in a Molecular Bath’ in Slow Spatial Reader: Chronicles of Radical Affection onder redac­tie van Carolyn F. Strauss (Amsterdam: Valiz, 2021), en doceert af en toe dra­ma­tur­gie aan ESAC (École Supérieure des Arts du Cirque, Brussel).

Na tij­de­lijk afstand te heb­ben geno­men van de wereld van de lite­ra­tuur om zich te wij­den aan heden­daag­se dans, dra­ma­tur­gie en per­for­man­ce, keert ze met Slow Experiments terug naar taal. Deze keer ech­ter van­uit de zin­tuig­lijk­heid van het lichaam.

© Marc Van der Wielen-Honinckx