Marlène Monteiro Freitas
Marlene Monteiro Freitas is een danser en choreograaf geboren in Kaapverdië. Ze studeerde dans in Brussels en Lisabon, en werkte nadien samen met onder andere Emmanuelle Huynh, Loïc Touzé, Tânia Carvalho en Boris Charmatz. Na de oprichting van haar eerste gezelschap Compass in Kaapverdië, werkt ze nu samen met het door haar mee opgerichte P.OR.K in Lisabon en met O Espaço do Tempo (Montemor-o-Novo). Haar werk wordt gekenmerkt door eenheid van openheid, heterogeniteit en intensiteit en omvat producties zoals Primeira Impressão (2005), A Improbabilidade da Certeza en Larvar (2006), Uns e Outros (2008), A Seriedade do Animal (2009), de solo Guintche (2010), (M)imosa (2011, in samenwerking met Trajal Harell, François Chaignaud en Cecilia Bengolea), Paraíso, colecção privada (2012), en de marfim e carne – as estátuas também sofrem (2014), Jaguar (met medewerking van Andreas Merk), Bacantes – Prelúdio para uma Purga (2017). In 2017 werd ze door de regering van Kaapverdië onderscheiden voor haar culturele verwezenlijkingen en in hetzelfde jaar krijgt Jaguar de onderscheiding voor Beste Choreografie van het Jaar van de Sociedade Portuguesa de Autores. In 2018 creëert ze Canine Jaunâtre 3 voor Batsheva Dance Company en ontving ze de Zilveren Leeuw voor dans van de Biënnale van Venetië. Sinds 2020 is Marlene ook co-curator van het project (un)common ground dat de artistieke en territoriale verankering van het Israëlisch-Palestijns conflict onderzoekt. In 2020 ontvangt ze ook de prijs voor Beste Internationale Performance van Critica d’Arts Escéniques in Barcelona, voor haar werk Bacantes. In augustus 2020 gaat MAL – Embriaguez Divina in première in Kampnagel, Hamburg en in juli 2021 werd haar nieuwste creatie Pierrot Lunaire met Ingo Metzmacher voorgesteld op de Wiener Festwochen. Recent ontving Marlene de Chanel Next Prize (2021), met onder andere David Adjaye, Tilda Swinton en Cao Fei als juryleden. In 2021 ontving ze ook de Evens Arts Prize.