Aurelie Di Marino stu­deer­de in 2009 af aan de KULeuven als lite­ra­tuur­we­ten­schap­per en in 2013 aan de regie­af­de­ling van Ritcs School of Arts. Ze werk­te in het ver­le­den reeds samen met o.a. De Warme Winkel, Milo Rau, Manu Riche… Op het TheaterFestival 2016 nam Aurelie Di Marino de State of The Youth voor haar rekening. 

Van 2014 tot op heden werkt Aurelie met K.A.K. (Koekelbergse Alliantie van Knutselaars) aan artis­tie­ke bezet­tin­gen van leeg­stand en publie­ke of semi-publie­ke ruim­tes. ​“Wij, ​‘kak­kers’, zijn met heel uit­een­lo­pen­de din­gen bezig”, aldus Aurelie. ​“Maar één ding heb­ben we gemeen­schap­pe­lijk: we wer­ken alle­maal met mate­ri­aal dat we om ons heen vin­den in de stad en in de wereld.” 

“Het the­a­ter begint bij de wereld.” Als een ont­dek­kings­rei­zi­ger beweegt Aurelie zich met kri­tisch-ver­won­de­ren­de stap ofwel in een ander con­ti­nent, ofwel in haar werk- en woon­stad Brussel. Zoekend in de wereld, vaak gepaard gaand met inten­sief recher­che­werk, graaft ze zowel ver­ha­len en streeft ze inten­sief haar doel na: ​“de mythes die we maken in de wereld te krijgen.” 

In 2018 regis­seert ze If they weren’t any blacks, you would have to invent them, geba­seerd op het film­script van Jonny Speights. Buiten het maken van en/​of spe­len in cre­a­ties, werk­te Aurelie als gast­do­cent op Ritcs School of Arts, bege­leid­de ze 80 leer­lin­gen uit het OKAN-onder­wijs voor het Roots-pro­ject (2017, Antigone) en coacht ze de Brusselse jon­ge­ren van TransfoCollect, waar­bin­nen diver­se sub­cul­tu­ren elkaar ont­moe­ten in het theater.