Gymnastics of the mind
Residencies
- 08.08 > 13.08.2022
- 28.06 > 04.07.2021
1. How a book can be a stage
In onzekere tijden waarin live optreden nog een ver vooruitzicht lijkt, zoekt danser en choreograaf Femke Gyselinck haar toevlucht tot een ander, tweedimensionaal medium : ze maakt het boek tot haar podium. Een boek functioneert echter anders dan een podium. Welke vertaalslag is nodig als je beweging te boek zou willen stellen ? Indien dans een vorm van taal is, hoe kunnen de bouwstenen er uitzien ? Vertrekkend vanuit deze vragen ontwikkelt ze een dansalfabet met het papieren blad als de te choreograferen ruimte. De tijd die de lezer neemt om door het boek te bladeren, bepaalt de duur van de “voorstelling”.
In het onderzoeksproject Gymnastics of the Mind verbeeldt Femke in een fotografische reeks haar dansante ontleding van het alfabet. De poses zoeken een evenwicht tussen gestileerde beweging en achteloosheid. Hoe kan een bewegend lichaam fysieke zeggingskracht vinden en gestalte geven aan de bouwstenen van taal ? Het beginpunt is het alfabet, een verzameling letters, van waaruit Femke de spanning tussen de concreetheid van het uitbeelden laat overhellen naar het abstracte van louter lichamelijkheid. Beweging vertalen naar het tweedimensionale blad lijkt per definitie paradoxaal. Om deze tegenstelling te tackelen wordt in functie van de publicatie een interdisciplinaire dialoog aangegaan. Filmmaker Robbrecht Desmet begeeft zich met de fotografische weergave van de gebaren en gedaantes in het spanningsveld tussen beweging en pose. In de presentatie als sequentie wordt die relatie geconcretiseerd : het beeld zet vast, de variatie ritmeert.
2. How a book can be transformed by the stage
Na de publicatie van het dansalfabet wil Femke Gyselinck dit alfabet, een verzameling bouwstenen, als startpunt nemen voor haar volgende podiumcreatie met dansers Sue Yeon Youn en Luka Švajda.
Hoe plooi je het in een boekformaat beland bewegingsonderzoek terug open in de vorm van een live performance ? De eclectische componiste en muzikante Liesa Van der Aa wordt uitgenodigd om deze ruimtelijke vertaling ook muzikaal een stem te geven.
De beeldtaal van het dansabecedarium ontwikkelt zich tot een choreografie die zich begeeft tussen abstractie en uitbeelding, identiteit en alteriteit. Drie dansers voeren de choreografie uit met drie verschillende accenten, als een ‘dialect’ van dezelfde vormentaal. Liesa van der Aa vertaalt deze choreografie naar een grafische partituur : elke variatie en intensiteit in de dans wordt hoorbaar in haar muziek en stemgebruik. De bewegingstaal evolueert van vormelijke abstractie naar extase en resoneert met de partituur die langs de grenzen van klassieke strijkers en hedendaagse popmuziek beweegt.
De voorstelling daagt het idee uit van componerend choreograferen en wederzijdse artistieke afhankelijkheid om elkaars taal aan den lijve te ondervinden. Deze intense uitwisseling tussen choreografie en muzikale compositie culmineert in een feedbackloop met onvoorspelbare resultaten