Residenties

• 03.06 > 13.06.2021
• 26.04 > 02.05.2021
• 25.01 > 14.02.2021
• 07.01 > 12.01.2021

Onder water hoor je vaak veel ver­der dan je kunt zien. Dat is zeker zo in onze Noordzee, daar zie je vaak niet meer dan een paar meter. Onder water reist geluid veel ver­der dan licht en dus kun je ver­der horen dan zien. Daarom is geluid van groot belang voor het zee­le­ven. Ze reke­nen er op voor hun com­mu­ni­ca­tie, navi­ga­tie, voed­sel­voor­zie­ning en voort­plan­ting. De onder­wa­ter­we­reld is een wereld die bij uit­stek bestaat uit geluid, een taal die voor ons mys­te­ri­eus is, soms let­ter­lijk bui­ten ons bevat­tings­ver­mo­gen valt.

Maar de Noordzee is ook de drukst beva­ren zee ter wereld, en daar­naast boren we er naar olie, bou­wen we er wind­mo­len­par­ken, en vis­sen we naar voed­sel. Elke vier­kan­te cen­ti­me­ter van de Noordzee kent wel, op één of ande­re manier, een men­se­lij­ke aan­we­zig­heid. Vaak is de aan­we­zig­heid te mer­ken in de vorm van geluid, want al die acti­vi­teit maakt de Noordzee ook de luid­ste zee ter wereld. In Zijlijn onder­zoekt kun­ste­naar Stijn Demeulenaere de balans tus­sen het onderwatergeluid

hydro­foon opna­mes in Noorwegen van de mens en dat van het natuur­lij­ke zee­le­ven. Hij maak­te onder­wa­ter­op­na­mes langs de Belgische kust en rond de kust van Noorwegen, om op die manier de zuid- en noord­grens van de Noordzee te ver­ken­nen. In het STUK werkt hij nu aan Zijlijn, een instal­la­tie die de moei­lij­ke balans tus­sen geluid van mens en dier verkent.