Residenties

• 16.10 > 04.11.2023

In La mon­tag­na è fini­ta keert de Brusselse/​Italiaanse the­a­ter­ma­ker Edoardo Ripani terug naar zijn geboortestreek.

Tussen augus­tus 2016 en janu­a­ri 2017 ver­an­der­den drie ster­ke aard­be­vin­gen langs de Apennijnen het land­schap. De aard­schok was de laat­ste en meest dra­ma­ti­sche gebeur­te­nis voor de regio in een hele peri­o­de van depres­sie sinds het ein­de van de Tweede Wereldoorlog. Het gebied is ver­wor­den tot één van de ​“ver­ge­ten plek­ken” in Italië en Europa. Het gevoel in de steek gela­ten te zijn en woe­de raak­ten er ver­mengd en heb­ben elkaar gevoed.

Maar deze situ­a­tie is ver­re van uniek. De laat­ste decen­nia raak­ten gebie­den over heel Europa gemar­gi­na­li­seerd door natuur­ram­pen en een hape­rend infra­struc­tu­reel her­stel, ont­vol­king, eco­no­mi­sche cri­sis: de tol van de globalisering.

“Mijn reis begint in 2016: ter­wijl de aar­de beef­de in mijn geboor­te­re­gio werd mijn vader getrof­fen door long­kan­ker. De tumor werd ont­dekt op 5 janu­a­ri 2017; op 1 juni van dat­zelf­de jaar over­leed hij. Mijn vader stierf samen met zijn gelief­de bergen.

‘La mon­tag­na è fini­ta’ wordt een tocht langs plaat­sen die ver­ha­len ver­tel­len over de bewo­ners. Aan de hand van die per­soon­lij­ke en loka­le focus richt ik mij tot alle Europeanen, met een uni­ver­seel ver­haal van men­se­lij­ke en soci­a­le ver­schra­ling, tegen­over de eco­no­mi­sche en bureau­cra­ti­sche win­ning machine.”

Edoardo Ripani