Residenties

• 06.01 > 18.01.2025

Vanuit het idee over the­a­ter als een instru­ment om noties van de rea­li­teit te ver­beel­den en te beïn­vloe­den, richt Rodrigo’s nieuw­ste onder­zoek zich op een ver­on­der­stel­de heden­daag­se rea­li­teit (of rea­lis­me), ont­staan in het post­mo­der­ne tijd­perk. Deze rea­li­teit heeft zich in de afge­lo­pen zes decen­nia ont­wik­keld onder de invloed van het neo­li­be­ra­le regime en de mis­lei­den­de belof­ten van de vrije markt, indi­vi­du­e­le sub­jec­ti­vi­teit en de pri­va­ti­se­ring van het leven. Dit heeft ons ach­ter­ge­la­ten met een land­schap van col­lec­tie­ve hal­lu­ci­na­ties die het geves­tig­de begrip van waar­heid uit­da­gen en een door­drin­gen­de scha­duw van twij­fel wer­pen over onze geza­men­lij­ke overtuigingen.

In deze con­text gebruikt het pro­ject een meta­foor: in onze illu­soi­re wereld van neo­li­be­ra­le ​“vrij­heid” zijn we alle­maal gekid­napt. Gekidnapt door ide­o­lo­gie­ën, iden­ti­tei­ten, tech­no­lo­gie­ën, poli­tie­ke sys­te­men, roof­zuch­ti­ge rela­ties, kapi­taal, struc­tu­re­le onge­lijk­he­den… Met ande­re woor­den, we zijn gekid­napt door het diep­ge­wor­tel­de onder­be­wust­zijn van kolo­ni­a­lis­me en kapi­ta­lis­me, gevan­gen tus­sen de con­cre­te – en dage­lijk­se – absur­di­teit van geglo­ba­li­seer­de macro­po­li­tiek en het abstrac­te – vaak eli­tai­re – ver­lan­gen naar oplos­sin­gen in het micro­po­li­tie­ke domein.