Residenties

• 06.05 > 18.05.2024

Op 12 juli 2022 publi­ceer­de NASA beel­den van de James Webb Telescoop van ster­ren­stel­sels op meer dan 10 mil­jard licht­jaar afstand. Hoewel ons ver­mo­gen om het licht van oude ster­ren­stel­sels vast te leg­gen ons dich­ter bij een idee van de toe­komst brengt, her­in­nert het ons er ook aan dat we mis­schien nog niet zo ver zijn als we denken. 

Voor deze nieu­we cre­a­tie wer­ken het Zuid-Afrikaanse col­lec­tief Impilo Mapantsula en Jeremy Nedd opnieuw samen om die­per in te gaan op onder­wer­pen die ver­stren­gel­de wegen bewan­de­len van de Zwarte dias­po­ra en Afro-futu­ris­ti­sche erva­ring. Ze pre­sen­te­ren hun onder­zoek door de lens van Pantsula. Deze krach­ti­ge dans­vorm, bekend om zijn razend­snel­le vir­tu­o­ze voe­ten­werk, gaf een stem aan een hele gene­ra­tie tij­dens de Apartheid. De voor­stel­ling con­cen­treert zich op het impro­vi­sa­tie­po­ten­ti­eel van het bewe­gings­vo­ca­bu­lai­re van Pantsula in reac­tie op de kos­mi­sche en spi­ri­tu­e­le jazz van Alice Coltrane en Bheki Mseleku en gebruikt feno­me­nen uit de kos­mos als meta­fo­ri­sche inspi­ra­tie: van de geboor­te van een ster­ren­stel­sel tot de dood van een ster. De per­for­mers ver­bin­den de krach­ti­ge en lyri­sche jive-stijl van de heden­daag­se Pantsula met de echo van ​“voor­bije” strijd tegen onder­druk­king en over­den­ken de com­pres­sie van ruim­te en tijd en onze illu­sies van voor­uit­gang naar de toekomst.