Ugo Dehaes

Ugo Dehaes

Ugo (°1977, Leuven) begon te dan­sen toen hij 18 was. Gedurende een jaar volg­de hij klas­siek bal­let, heden­daag­se work­shops met dan­sers als David Hernandez, Benoît Lachambre en Saburro Teshigawara, en een the­a­ter­op­lei­ding aan De Kleine Academie. Na dat jaar begon hij aan de vol­tijd­se dans­op­lei­ding in P.A.R.T.S., de inter­na­ti­o­na­le school voor dan­sers en cho­re­o­gra­fen onder lei­ding van Anne Teresa De Keersmaeker.

In 1998 begon Ugo als dan­ser te wer­ken voor Meg Stuart/​Damaged Goods. Hij werk­te er gedu­ren­de 3 jaar mee aan appe­ti­te en Highway 101. In 2000 richt­te hij samen met Charlotte Vanden Eynde de vzw kwaad bloed op. De eer­ste voor­stel­ling, lijfs­tof, ging in pre­mi­è­re in het Kaaitheater en begon dan aan een inter­na­ti­o­na­le tour naar Wenen, Salzburg, Berlijn, Parijs, etc.

Vanaf dan maak­te Ugo regel­ma­tig nieu­we dans­voor­stel­lin­gen:
Een eer­ste fase draai­de ron­de de visu­e­le en mecha­ni­sche aspec­ten van het men­sen­lijk lichaam. Hij onder­zocht het lichaam als ding, hou het ver­ou­derd en hoe het ver­vormd kan wor­den.
De twee­de fase bestond uit heel fysiek werk. Hij onder­zocht wat er gebeurt wan­neer twee licha­men dezelf­de plek inne­men of hoe licha­men emo­ties kun­nen opge­wekt zon­der de hulp van the­a­tra­le effec­ten of muziek. Deze fase mond­de uit in een heden­daag­se dans­voor­stel­ling met jon­ge urban dan­sers.
Parallel ont­stond er een der­de fase waar­in weten­schap een belang­rij­ke rol speel­de: dat ging van visu­eel ster­ke cho­re­o­gra­fie­ën geïn­spi­reerd door de fun­da­men­te­le krach­ten tot een fysie­ke ver­ta­ling van wat er zich in het hoofd van demen­tie-pati­ënt afspeelt.

Vanaf 2018 ver­schoof Ugo’s focus en werd hij een Choreograaf van Dingen. Hij maak­te de bewe­gen­de sculp­tuur Stalactiet (2018) voor Tweetakt Festival (NL), Forced Labor: Arena (2020), een instal­la­tie met 8 inter­ac­tie­ve robots, Forced Labor: Simple Machines (2021), een lec­tu­re-per­for­man­ce met klei­ne robots, Runner (2020), een zelfle­ren­de robot, Pickled Punks (2021), een reeks robots op sterk water, en begon aan het voor­on­der­zoek van LIMP, een samen­wer­king met Prof. Geraint A. Wiggins (Computational Creativity) en Axiles Bionics (gero­bo­ti­seer­de voet-pro­the­ses).

Naast zijn cho­re­o­gra­fisch werk maak­te Ugo ook Coupure, een bewe­gend beeld­houw­werk dat per­ma­nent opge­steld staat in Brugge.

Ugo is sinds 2015 lid van de Jonge Academie (www​.jon​ge​aca​de​mie​.be), en sinds 2020 artist in resi­den­ce in het Artificial Intelligence Research Center van de VUB.

Ondertussen gaf Ugo ook tal­rij­ke work­shops en mas­ter­clas­ses en werk­te samen met ande­re arties­ten waar­on­der Stijn Grupping en Ine Van Baelen (Post Uit Hessdalen), Ehsan Hemat, Samah Hijawi, Stéphane Arcas, Sachiyo Takahashi, Emil Hrvatin, Arco Renz, Gisèle Vienne & Etienne Bideau-Rey, Katalin Patkaï, Nada Gambier, Antonin De Bemels, Heine R. Avdal,…