Kaaitheaterdannywillems2013 3643 533x800

Mette Ingvartsen

Mette Ingvartsen is een Deense cho­re­o­gra­fe en dan­se­res. Vanaf 1999 stu­deer­de ze in Amsterdam en Brussel, waar ze in 2004 afstu­deer­de aan de school voor podi­um­kun­sten P.A.R.T.S. Haar eer­ste voor­stel­ling Manual Focus (2003) maak­te ze ter­wijl ze nog stu­deer­de. Enkele van haar vroe­ge stuk­ken zijn 50/50 (2004), to come (2005), It’s in The Air (2008) en GIANT CITY (2009) – deze voor­stel­lin­gen stel­len affect, per­cep­tie en gevoel in vraag in rela­tie tot licha­me­lij­ke repre­sen­ta­tie. Haar werk ken­merkt zich door hybri­di­teit en houdt zich bezig met het uit­brei­den van cho­re­o­gra­fi­sche prak­tij­ken door dans en bewe­ging te com­bi­ne­ren met ande­re domei­nen, zoals de beel­den­de kun­sten, tech­no­lo­gie, taal en theorie.

Een belang­rijk deel van haar werk werd ont­wik­keld tus­sen 2009 en 2012 met The Artificial Nature Series, dat zich via cho­re­o­gra­fie richt­te op een her­con­fi­gu­ra­tie van rela­ties tus­sen men­se­lijk en niet-men­se­lijk han­de­lings­ver­mo­gen. De reeks bevat drie voor­stel­lin­gen zon­der eni­ge men­se­lij­ke aan­we­zig­heid: eva­po­ra­ted lands­ca­pes (2009), The Extra Sensorial Garden (2011) The Light Forest (2010), en twee waar­in de men­se­lij­ke figuur werd geher­in­tro­du­ceerd: Speculations (2011) en het groeps­werk The Artificial Nature Project (2012).

In con­trast daar­mee schrijft haar recent­ste reeks, The Red Pieces69 posi­ti­ons (2014), 7 Pleasures (2015), to come (exten­ded) en 21 por­no­grap­hies (2017) – zich­zelf in een geschie­de­nis van men­se­lij­ke voor­stel­lin­gen in, met een focus op naakt­heid, sek­su­a­li­teit en de manier waar­op het lichaam his­to­risch gezien altijd een poli­tiek strijd­to­neel was.

In 2019 ging Moving in Concert in pre­mi­è­re, een abstrac­te groep­scho­re­o­gra­fie die focus­te op de ver­stren­ge­ling tus­sen men­sen, tech­no­lo­gie en natuur­lij­ke materialen.

Voor 2021 bereidt Mette Ingvartsen twee nieu­we pro­jec­ten voor: The Life Work, een in situ pro­ject met seni­o­ren in het Ruhrgebied in Duitsland, dat het wil heb­ben over migra­tie­pro­ble­men. En een nieu­we solo, The Dancing Public, geïn­spi­reerd op een fas­ci­na­tie voor dans­ma­nie­ën uit de loop van de geschiedenis.

Ingvartsen richt­te haar gezel­schap op in 2003 en sinds­dien is haar werk ver­toond in heel Europa, in de Verenigde Staten, Canada, Australië en Azië. Ze was artist-in-resi­den­ce bij Kaaitheater in Brussel (20122016) en Volksbühne in Berlijn, en is aan­ge­slo­ten bij het net­werk APAP.

Ze behaal­de een doc­to­raat in de Choreografie aan UNIARTS / Lund Universiteit in Zweden.

Behalve uit cre­ë­ren, optre­den, schrij­ven en lezin­gen geven, bestaat haar prak­tijk ook uit les­ge­ven en onder­zoek delen via work­shops met stu­den­ten aan uni­ver­si­tei­ten en kunst­scho­len. Ze heeft samen­ge­werkt en opge­tre­den met Xavier Le Roy, Bojana Cvejic, Jan Ritsema en Boris Charmatz, en geïn­ves­teerd in col­lec­tie­ve onder­zoeks­pro­jec­ten zoals het kun­ste­naars­plat­form EVERYBODYS (20052010), waar­voor ze eve­ry­bo­dys publi­ca­ti­ons mee coör­di­neer­de, maar ook het oplei­dings­pro­ject Six Months, One Location (2008) en de per­for­ma­tie­ve con­fe­ren­tie The Permeable Stage.